Vijfde ruil

(Nog 61 dagen 21 uur en 58 minuten)

Een Spinnaker horloge en een zakmes in luxe opbergbox!  

Piep. Hier zijn we weer.  De voorbije dagen hebben Kozimo en ik het bewust wat kalmer aan gedaan.  Wat tijd voor elkaar gemaakt, zeker ook met het oog op Kozimo’s 10e verjaardag, gisteren. Je mag hem dus feliciteren, want Kozimo is dus sinds zo’n uur of 18 een tiener!

Over naar de ruiltocht want hoe zit het nu met onze fles Ice-Tea en onze 24 flessen kwaliteitswijn!?

Toch heel wat reacties op gehad onder meer van een aardige familie die een oude basgitaar van het merk ‘Yamaha’ wou ruilen… Papa Krist, volgens eigen zeggen (en eigenlijk enkel volgens eigen zeggen) toch een zelfverklaard muziekkenner vond dit uiteraard wel iets hebben, maar zoals altijd was het weer Ko’s jongensachtige nieuwsgierigheid die het pleit won.

Want, wat wil immers de historie…? Al een paar weken had papa Krist contact met een mysterieuze heer, en naargelang de dagen verstreken, werd het mysterie groter en groter… Mails en berichten werden over en weer gestuurd, maar een concrete afspraak bleef uit.

Ondertussen waren we een beetje voorzichtig geworden, want geloof het of niet, sommige mensen maken er blijkbaar een sport van om contact op te nemen om dit of dat te ruilen én of te geven, om daarna wel heel plots van de radar te verdwijnen of plots niet meer te antwoorden. Zo wachten we ondermeer nog altijd op één of andere fantast met wie we een concrete afspraak hadden om ‘iets heel bijzonders te schenken’, maar waar we sindsdien nooit meer iets van vernomen hebben… Ja, Bart L, ik heb het over u!

Maar goed, het bleek dus uiteindelijk toch geen misverstand te zijn (maar eerder een verloren gegane mail)  en zo trokken we op vrijdagavond naar het mooie Duinbergen aan zee. (En niet naar Brussel zoals aanvankelijk gedacht).

Het zou de start blijken van een heel mooi weekend.

Tuur en zijn vriendin Anne ontvingen ons hartelijk op hun appartement met zicht op het water en het werd een hele leuke, ontspannen avond. Tuur en papa Krist bleken heel wat gemeen te hebben en Anne had een hele lekkere fondue maaltijd bereid. Een avontuur op zich voor Kootje, want zoiets had hij nog nooit gegeten…

Tuur had het artikel over Kozimo’s ruiltocht in de krant gelezen en was ontroerd door het initiatief van een -toen nog- negenjarige. Naast een groot gevoel voor rechtvaardigheid bleek Tuur ook over een uitgebreide verzameling van mooie en unieke horloges te beschikken en het was één van die horloges die Tuur wel wou ruilen voor de flessen wijn (én uiteraard de fles Ice-Tea).

Intussen liet Kootje het niet aan zijn hart komen en het ventje had zich intussen, moe van een ganse week school lopen, in de knusse zetel genesteld waar hij heel vlug in slaap viel.

En, zoals je misschien intussen op de foto zag, werd de ruil bij  een slapende  Ko beslecht. De wijn en de Ice-Tea voor een luxe  opbergdoos  met daarin een ECHT Spinnaker horloge én bijhorend  zakmes, ter waarde van zo’n 500 euro… (Je krijgt er ook een  echtheidscertificaat en een waarborg van 2 jaar bij.)

Dus mocht iemand onder jullie lezers iemand kennen die het wel  leuk zou vinden om zo’n  horloge rond zijn pols te doen en iets  leuks in ruil kan geven, geef ons dan gerust een seintje… ?

Bedankt, Kozimo (en Krist).

P.S. En dat het Tuur en Anne menens was met hun plan om  Kozimo zoveel mogelijk te helpen voor het goede doel bleek  opnieuw toen Tuur uiteindelijk nog 21 van de 24 flessen wijn  teruggaf aan een verbaasde Ko… om verder te ruilen of te veilen  voor het goede doel…